Za pracę Wojna Pruska czyli walka Polski z zakonem krzyżackim z lat 1519-1521 otrzymał Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (1992). Wiele publikacji poświęcił problematyce kopernikańskiej. Pod jego redakcją ukazały się pomnikowe monografie Torunia oraz Bydgoszczy. Był członkiem rzeczywistym PAN i PAU, prezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego i prezesem Toruńskiego Towarzystwa Naukowego. Za swoje dokonania naukowe otrzymał doktoraty honoris causa kilku uniwersytetów, a niektóre miasta (m.in. Warszawa, Elbląg, Toruń oraz Inowrocław) obdarowały go honorowym obywatelstwem.

Urodził się w nieistniejącym już piętrowym domku przy ul. Farnej 7 w rodzinie mistrza piekarskiego Mieczysława i Zofii z Sobeckich. W latach 1935-1939 był uczniem Gimnazjum Jana Kasprowicza, a maturę zdał już po wojnie w mieszczącym się wtedy w gmachu naszej szkoły Państwowym Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych. W 1946 rozpoczął studia w zakresie historii na toruńskim UMK i odtąd na stałe związał się z miastem Kopernika. Nigdy jednak nie zapomniał o rodzinnym Inowrocławiu, do którego przybywał z wykładami, a w późniejszych latach również jako kuracjusz. Przez prawie pół wieku (od 1963 roku) redagował ukazujący się w Inowrocławiu periodyk „Ziemia Kujawska”, był ponadto redaktorem i współautorem Dziejów Inowrocławia. Ze szczególnym sentymentem wspominał zawsze swoje lata gimnazjalne w murach „Kasprowicza”. Podkreślał zasługi tutejszych nauczycieli, zwłaszcza Michała Swobody, Czesława Halagiery i Mariana Kadleca.

W piątek pożegnamy w Toruniu Wybitnego Inowrocławianina, który całym swym dorobkiem naukowym ukazał także wielkość ziemi kujawskiej, a mieszkańcom Kujaw dał poczucie dumy z własnej tożsamości.